Oude meubeltechnieken worden nog steeds gebruikt artisan furniture is een geweldig voorbeeld.

Artisan furniture produceert handgemaakte meubels, waarbij gebruik wordt gemaakt van traditionele technieken en materialen die al generaties lang worden doorgegeven. De missie van het bedrijf is om deze technieken te behouden en door te geven aan toekomstige generaties door hun klanten erover voor te lichten. Ze verkopen ook groothandel meubels, waardoor u gemakkelijk antieke stukken kunt kopen tegen een prijs waarmee u winst kunt maken op de wederverkoop.

Veel van de methoden die in de oudheid werden gebruikt voor het maken van meubels zijn in de loop van de tijd aangepast en verbeterd. De introductie van nieuwe materialen en technieken heeft het voor bedrijven mogelijk gemaakt om meubels te maken die zowel mooi als duurzaam zijn.

Enkele van de meest bekende soorten antiek meubilair zijn:

• Meubilair in Mission-stijl

• Shaker-meubilair

• Meubilair in industriële stijl

Riet, hout, steen, metalen, rietjes en ivoor waren slechts enkele van de materialen die werden gebruikt om oude meubels te maken. Soms kan stoffering worden gebruikt om meubels te bedekken. Mogelijk zijn er ook versieringen aangebracht. Oude meubels vervulden vaak een religieuze of symbolische functie. De Inca's hadden op opoffering gerichte chacmools (een vorm van beeldhouwkunst). Soortgelijke offeraltaren zijn te zien in Dilmun. De kwaliteit van het meubilair varieerde tussen verschillende beschavingen. Soms konden alleen mensen uit de hogere klassen bepaalde meubelstijlen gebruiken. In het oude Egypte konden bijvoorbeeld alleen de rijken gebruik maken van tronen. Rijkdom bepaalde hoe het meubilair werd gedecoreerd. In Mesopotamië werden bijvoorbeeld tafels bedekt met dure metalen.

Het meubilair in graven uit de Eerste Dynastie is gemaakt van hout. Dit meubilair is vakkundig gesneden in de vorm van stierenpoten en is typisch verfraaid met mandenmakerijontwerpen, ivoren inleg, nijlpaarden en olifantenivoor. De basis van elke poot eindigde in een cilinder met ribben om de voet van de steun te beschermen. De voetstukpoten werden gebruikt om meubelpoten compleet te maken. In de tweede dynastie evolueerde de kruk tot een stoel. Hoogstwaarschijnlijk bleven Egyptische stoelen statussymbolen. Prins Nisuheqet wordt bijvoorbeeld afgebeeld zittend op een stoel uit deze periode die in een tombe werd ontdekt. De stoel van koning Chefren lijkt op delen van dieren. Zelfs in de predynastieke tijd hadden meubels dit ontwerpelement. Het is niet alleen te vinden in meubels uit het Oude Rijk. De Vierde Dynastie is echter de eerste die dierenhoeven als meubeldecoratie gebruikte. Dit ornament zou van ivoor gemaakt kunnen zijn.

Het Egyptische geloof in een leven na de dood heeft ertoe geleid dat zoveel meubels in bewaarde staat zijn gebleven. De decoraties zouden zorgvuldig worden geselecteerd op basis van hun esthetische waarde en religieus belang. Vanwege de associaties van de goden en godinnen met bossen, was de substantie daarmee verwant. Bossen dienden als een natuurlijke plaats van toewijding en aanbidding. Het vertegenwoordigde de aanwezigheid van de goden, waarvan werd aangenomen dat ze de voorkeur gaven aan verschillende houtsoorten. Bovendien dacht men dat sommige houtsoorten heilig waren en alleen onder bepaalde omstandigheden gebruikt konden worden. Tempels kunnen de handel controleren die nodig is om de middelen te verwerven die worden gebruikt om meubels te produceren, evenals de vaardigheden die nodig zijn om het te maken.