Waarschijnlijk heb je een pot mangochutney in je koelkast staan. Overigens doe ik dat ook. Meer overigens, dat geldt ook voor 6 miljoen van ons in Groot-Brittannië. Ik neem het ons niet kwalijk; het spul is heerlijk. Varkenshaas, naan of gewone oude curries, mangochutneys passen bij vrijwel alles (behalve getijdenpods, maar ze zijn toch niet bedoeld om gegeten te worden. Let op, YouTube). Met mijn vaardigheden op het gebied van deductie heb ik ontdekt dat mangochutney in feite gemaakt is van man-go's, die op hun beurt aan mangobomen groeien. Sherlockwie?

De onbezongen underdog -

Over mangobomen gesproken: deze kleine stukjes cellulose krijgen niet veel aandacht. Het is alsof je de grote broer bent van de geniale Oxford-afgestudeerden die toevallig ook een ster in twee sporten is; Zeker, je bent ouder en zo, maar je bent voor altijd gedoemd in de schaduw van je beginnende broer of zus. Zoals Trump zou hebben gezegd: “Triest!”

Maar net als alle ondergeschikten komt de mangoboom in de schijnwerpers. Mensen lijken zich te hebben gerealiseerd dat, hoewel de mango (en bij uitbreiding de mangochutney) absoluut verrukkelijk is, mangohout – ook al is het nogal houtachtig van smaak – op een groot aantal andere manieren briljant is. Je zou er bijvoorbeeld waarschijnlijk geen tafel van maken. uit mango's, tenzij het een moderne moderne broek is kunst beeldhouwwerk of zoiets. Maar je zou toch zeker graag een tafel willen maken van mangohout.

Mangohout is een serieus stevig materiaal. Het kan een obscene hoeveelheid gewicht bevatten. Trouwens, als we de enigszins verontrustende verzadiging van mango's mogen geloven: mangobomen zijn – om het zachtjes uit te drukken – behoorlijk overvloedig. De fundamentele economie dicteert overvloed = lage prijs, en wie houdt er niet van goedkope spullen. Dus we hebben

Mangohout – Goedkoop / Sterk / Korrelig / Prachtig om naar te kijken

Ik ben hier nu al dol op. Mango is al oneerlijk lekker, maar nu ook mangobomen? Dit is eerlijk gezegd te veel geweldigheid in één stukje flora. Nog één ding: het is eigenlijk vrijwel waterdicht. Weet je hoe water dat morst (serieus, een enkele druppel) je meubels elke keer verpest? Nu ken je de goddelijke krachten van mango. Bedank mij later.

Moeilijk voor vinders, geweldig voor houders -

Zoals ik al zei, stond mangohout altijd in de mangovormige schaduw van, nou ja, mango's. Gelukkig voor de seriële vloeistofmorsers onder ons is dat aan het veranderen. Naast het gewone mahonie- en teakhout (nee, MDF telt niet mee), introduceren sommige verlichte bedrijven eindelijk mangohoutassortimenten. Je zult ze waarschijnlijk niet bij IKEA vinden, maar onafhankelijke? Zeker. Artisan Furniture en Achica hebben een aantal kwaliteitsstukken om op te halen. Vooral Artisan beschikt al over een uitgebreide mangocollectie. Ver vooruit op de curve, die jongens.

Enigszins verrassend is dat mangobomen – ook al zijn ze enorm populair in Azië – in het Westen niet bijzonder populair zijn geworden. Je zou denken dat de prachtige textuur, waterdichtheid en pure verrukking van mango ze waanzinnig populair zouden maken, vooral in het chutney-gekke Verenigd Koninkrijk. Maar neeeeee, wij lijken vooral de voorkeur te geven aan teak. Zeker, de inkoop drijft de kosten behoorlijk hoog op, maar kom op, het is waterdicht! Nooit meer morssporen meer. Alleen al daarom is het goed genoeg om jezelf te trakteren op mangomeubels. En misschien krijg je er zelfs wat mangochutney bij.